Είναι σύνδρομο ξηρότητος των βλεννογόνων. Αυτοάνοση πάθηση των εξωκρινών αδένων, σιελογόνων, δακρυϊκών, ιδρωτοποιών. Δυνατόν να συνυπάρχει με ρευματοειδή αρθρίτιδα (30-50%), συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (4-5%), σκληρόδερμα (5-8%), δερματομυοσίτιδα (2-4%) και σπανιότερα με άλλες παθήσεις όπως η οζώδης πολυαρτηριίτιδα και οι ορο-αρνητικές σπονδυλαρθρίτιδες.

Ποιοι προσβάλλονται από την πάθηση

Οι γυναίκες προσβάλλονται στο 90% των περιπτώσεων, σε ηλικία 40 ετών και άνω. Φαινόμενα ξηρότητας  μπορεί να εμφανισθούν και στον φάρυγγα, την μύτη, τον λάρυγγα, στην τραχεία, στους βρόγχους , στο δέρμα, στον κόλπο, στο γαστρεντερικό σύστημα.

Συμπτωματολογία

Συχνότερα συμπτώματα είναι η ξηροφθαλμία, η ξηροστομία, η διόγκωση των παρωτίδων και υπογνάθιων σιελογόνων αδένων.

Οι ασθενείς με σύνδρομο Sjogren έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία σε φάρμακα, με συχνές αλλεργικές αντιδράσεις. Συχνά εμφανίζεται κνίδωση που οφείλεται στο φαινόμενο Raynaud. Σπανιότερα, μπορεί να εμφανίσουν πορφυρικό εξάνθημα, μεγαλοσπληνία και διόγκωση ήπατος, κάποιο διαβήτη, περιφερική πολυνευροπάθεια, δύσπνοια ή μυοπάθεια.

Διάγνωση

Η διάγνωση ολοκληρώνεται με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις, οφθαλμολογική εξέταση, και βιοψία επικουρικών σιελογόνων αδένων κάτω χείλους.

Αντιμετώπιση

Ακολουθείται η δέουσα φαρμακευτική αγωγή για αναστολή εξέλιξης της νόσου, για την ύφεση της και την βελτίωση των συμπτωμάτων.